Algemene Beschouwingen 2014

Algemene Beschouwingen 2014 

Samen zorgen voor elkaar
“Samen zorgen voor elkaar” is het motto waar deze coalitie de nieuwe bestuursperiode mee ingegaan is. “Samen” heeft mede gestalte gekregen, doordat dit college steunt op ongekend brede steun van 17 raadsleden. “Zorgen voor elkaar” krijgt vorm en inhoud in de drie nieuwe taken die dit college m.i.v. 1 januari 2015 gaat uitvoeren. De zorgtaken vragen een directe, beleidsmatige inkleuring door de gemeente, maar wat veel belangrijker is: een uitvoering dichtbij de burger die hulp nodig heeft. Helaas krijgen de bijbehorende bezuinigingen in den lande de meeste aandacht. In Epe verwachten we dat deze pijn zal meevallen, omdat de beperkte middelen doelmatiger ingezet worden.
Een betrokken overheid zoekt naar verbinding tussen burgers, die het even niet alleen redden en hun naaste, die even kan bijspringen. Het begint met goede communicatie en het levert betere zorg op.

Financiën
Een financieel beleid dat risicomijdend is en doelmatigheid en effectiviteit nastreeft, is meer dan eens nodig nu bezuinigingen van regeringswege ons voortdurend achtervolgen. Het zal duidelijk zijn dat de financiële risico’s door de transitie aanmerkelijk toenemen. Immers, de decentralisatie brengt wel 18 miljoen euro extra in de gemeentekas, maar de nieuwe taken hebben veelal een open einde aan de kostenkant. Onze fractie blijft er daarom op hameren dat soberheid en kwaliteit ons adagium moeten blijven, zoals we vorig jaar in onze Algemenen Beschouwingen ook nadrukkelijk hebben aangegeven. We zijn verheugd dat dit weerklank vond bij het college. Nu even geen grote investeringen, maar laten we ons concentreren op de eerste levensbehoeften van onze burgers. Burgers, die vergeleken met andere landen, nog een grote mate van welvaart kennen.

Onderwijs
Onze fractie wil benadrukken dat het Passend Onderwijs primair een taak is van de scholen. Immers de school krijgt een vraag van ouders en niet het gemeentebestuur. Als gemeentelijke overheid moeten we zorgen dat de huisvesting op orde is, nu het onderhoud van de gebouwen een taak van de besturen wordt. Laat de gemeente ook in de toekomst toezien op een veilige schoolomgeving voor kinderen en personeel.

Kerk en samenleving
In de programmabegroting lezen we o.a. dat er een evenwichtige, over de kernen verspreide, sociale infrastructuur met activiteiten en accommodaties wordt opgezet. Worden de kerken op enige wijze hierbij betrokken of wordt het aan Koppel gemandateerd? We horen in de raad immers steeds meer dat de kerken betrokken moeten worden bij de opzet van de buurtzorg. Opvallend is te noemen dat de politiek weer oog krijgt voor de kerk in zijn algemeenheid. Zelfs in moties wordt omschreven dat de kerken, evenals de sportverenigingen, betrokken moeten worden bij de uitvoering van de WMO en jeugdzorg.
Het is alleszins redelijk dat sportclubs een steentje bijdragen aan het sociale vangnet, omdat ze ook zwaar gesubsidieerd worden door de gemeente. Nu wil ik helemaal geen pleidooi houden voor het financieren van kerken, maar duidelijk is wel dat binnen de kerken een leefstijl wordt gehanteerd, waar we als samenleving veel baat bij hebben. God vraagt van ons dat we omzien naar de mensen om ons heen. Als u allen overtuigd bent van het nut van deze zorg voor onze naaste, zou het niet misstaan om in gesprek te gaan met de kerken over de plek van de kerk in de samenleving. Wat kunnen we als samenleving leren van de praktische zorg die binnen de kerk aan elkaar wordt gegeven? Wat moet er veranderen om je naaste te zien in zijn tobben? Hoe kunnen we gebruik maken van elkaars mogelijkheden?
Minder overheid betekent een houding van loslaten van oude structuren en vertrouwen op de kracht van sociale netwerken en professionals. Dat lukt alleen als het gemeentebestuur bereid is minder te sturen van bovenaf. En dat is niet gemakkelijk voor een politicus.

Jeugd en gezin
Uit onderzoek van de Universiteit van Twente blijkt dat in de grote steden de zorg voor multiprobleem gezinnen zoveel tijd en geld kost, dat hulpverleners in wijkteams nauwelijks tijd hebben om ander probleemgezinnen op te sporen. Is dat het toekomstbeeld van onze plattelandsgemeenten?
Het CJG heeft niet alleen een functie voor jeugdproblematiek, maar juist ook voor het gezin of wat daar nog van over is.

Buurtzorg
Juist in een tijd waarin de ouderen langer zelfstandig blijven wonen, is een vangnet in de directe omgeving van belang. Buurtzorg vraagt om een professionele aansturing. We zien in Bloemfontein , hoe op een goede manier ouderen uit de buurt enige ondersteuning geboden wordt. Laten we op deze weg doorgaan. Het college wil door wijkgericht werken en het faciliteren van vrijwilligers richting geven aan de inrichting van de samenleving. Een samenleving waarin burgers oog hebben voor elkaar. Een overheid die betrokkenheid kent op de burger, werkt aan burgerparticipatie.
Helaas moeten wij ons zorgen maken over de gevolgen van de nieuwe participatiewet. De gemeente is hierbij sterk afhankelijk van de situatie op de arbeidsmarkt. Deze verantwoordelijkheid is nauwelijks waar te maken nu de vraag naar werk kleiner is dan het aanbod. Daarbij moet de gemeente Epe met minder middelen, meer mensen aan het werk helpen.

Burgerparticipatie
Als gemeentelijke overheid moeten we de burger zoveel mogelijk betrekken bij de ontwikkeling van beleid. Gebruikmakend van de participatieladder moet de communicatie met de burger blijvend aandacht krijgen. We moeten de burgers niet slechts ontmoeten bij de uitwerking van dit beleid. Wij vragen van de burgers dat ze aandacht geven aan elkaar, laten we dan als overheid het voorbeeld geven en de burger ook echt aandacht geven. Niet slechts via digitale weg de burger informeren, maar geef ook de burger die per telefoon meedenkt de gevraagde aandacht. Een antwoord geven is meer dan een schriftelijke
ontvangstbevestiging. Door een juiste communicatie met de burgers kunnen vele telefoontjes en ergernissen voorkomen worden.

Epe in de regio
Grootschalige herindelingsoperaties zijn uit de tijd, maar tegelijk wil de provincie wel graag de bestuurskracht van de verschillende gemeenten doorlichten. En zo nodig aanbevelingen doen om toch maar te fuseren? Dit is in lijn met wat de minister van Binnenlandse Zaken feitelijk al voorstelde, maar niet voor elkaar kreeg. Wellicht heeft de commissie die de Sterkte van het gemeentelijk bestuur in Gelderland onderzoekt straks een aantal aanbevelingen die wijzen in een richting van opschalen. Epe verkeert wat dat betreft in een riante positie, zowel geografisch, als qua financiële middelen. Onze fractie blijft dan ook voorstander van een zelfstandige gemeente, die wil samenwerken met zowel de Stedendriehoek als met de Noord-Veluwe. De congruentie in samenwerkingsverbanden, zoals minister Plasterk die wilde, blijven we zien als een utopie.
Door het uitbesteden van de taken in de buitendienst geven we vorm aan onze regie gedachte. Echter, ook uitbesteden en samenwerkingsverbanden geven risico’s. Felua, Circulus, OVIJ , Proo vragen stuk voor stuk om een oplettende gemeente Epe. Om van de VVV en muziekschool maar te zwijgen.

Leefbaarheid platteland
Er is in het coalitieakkoord naast de bestaande aandacht voor de dorpscentra ook ruimte voor de kleine kernen en het platteland.
Nu het grootschalig LOG van de baan is, mogen we best meer aandacht geven aan de overgebleven agrarische ondernemers in onze gemeente. Een beheerste ontwikkeling van hun bedrijven moet mogelijk zijn om perspectief te bieden op een toekomst in de landbouw. Geef daarnaast agrarische ondernemers de ruimte hun bedrijf te verbreden naar andere bedrijfstakken. En laat een verantwoord gebruik van de leegstaande gebouwen toe. De leegloop van het platteland in sommige streken wordt altijd vooraf gegaan aan leegstand van gebouwen. Waar bedrijvigheid is, zijn mensen te vinden en neemt de leefbaarheid toe.
Momenteel zien we, zowel buiten de bebouwde kom, als binnen de komgrenzen, veel leegstand. De economische crisis heeft voor, zowel bedrijven als voor particulieren, een lange en nare nasmaak van financieel ongenoegen en angst voor nieuwe ongewenste ontwikkelingen.
De start van een nieuwe wijk, De Klaarbeek, laat zien dat in Epe nieuwe ontwikkelingen mogelijk zijn die niet alleen werkgelegenheid brengen, maar ook perspectieven bieden voor doorstroming op de woningmarkt.

Solidariteit
In onze samenleving wordt de roep om solidariteit steeds groter. Bij solidariteit gaat het om betrokkenheid en saamhorigheid om zo samen sterker te zijn dan het individu. Christen, hoogleraar en historicus James Kennedy stelt: “Het is de vraag of burgers solidair kunnen én willen zijn” (zie RMU-NU). Hij vindt dat solidariteit een diepere dimensie heeft dan zorgen. Solidariteit duidt op wederkerigheid en een verbondenheid tussen mensen. Kennedy ziet de overheid meer als toezichthouder dan als centrale speler. Wij denken daar misschien
positiever over dan deze hoogleraar en zien de lokale overheid wellicht meer als de regisseur van een participatiesamenleving.
In de Bijbel lezen we de oproep om “goed te doen aan allen” en in Markus 12:31 staat zelfs: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf”.

Veranderende samenleving
De secularisatie heeft niet alleen de kerken doen sluiten, maar ook de ogen voor echte solidariteit. Het is verblijdend dat niet-christelijke partijen in onze raad, in een motie voorstelden dat ook de kerken betrokken moeten worden bij het gestalte geven van onze participatiesamenleving. Of…. denken ze toch met enige weemoed terug aan weleer, toen familie- en buurtverbanden zo vanzelfsprekend waren? Verbanden die gevoed werden door de christelijke naastenliefde.
In onze optiek maakt deze burgerparticipatie de lokale gemeenschap tot een waardevolle samenleving waar een ieder goed kan wonen, werken en recreëren met inachtneming van ieders levensovertuiging. Kortom, een sociaal waardevolle samenleving, gericht op elkaar, waar de gemeentelijke overheid een ondersteunende rol speelt en het publieke belang bewaakt.
Een doordenking is nodig, omdat onze maatschappij aan het veranderen is. Van de samenleving waar de overheid, centraal en lokaal, een grote rol speelde, zijn we onderweg naar een samenleving waar we in toenemende mate op onszelf zijn aangewezen. De rechten die zo vanzelfsprekend waren in de verzorgingsstaat worden losgelaten en in de plaats daarvan komt meer compensatie in plaats van gegarandeerd recht.
Deze ontwikkelingen zijn niet direct het gevolg van overheidshandelen, maar een gevolg van het hogere opleidingsniveau van de burgers en het feit dat zij steeds beter in staat zijn hun eigen broek op te houden. Dit wordt versterkt door de digitalisering. Al deze ontwikkelingen zullen leiden tot een herbezinning op de wijze waarop de gemeente haar rol in de samenleving vervuld. Op pagina 63 van de begroting staat het mooi verwoord als het gaat om het onderwerp ‘ regie’: “Centraal in de ontwikkeling staat de gemeentelijke rol die zich meer richt op sturen-leiden-coördineren en de uitvoering overlaat aan burgers, maatschappelijke organisaties en bedrijven waarbij de gemeente nadrukkelijke samenwerking zoekt met burgers en partners in de samenleving”.

Tenslotte
De fractie van de SGP/ChristenUnie heeft door de jaren heen een kritisch geluid laten horen. Nu laten we ook zien dat we bereid zijn om verantwoordelijkheid te dragen voor het beleid. Juist nu het uitvoeren van dit beleid om grote inspanningen vraagt in het sociale domein willen wij meewerken om verantwoord de toekomst in te gaan. Een toekomst waarin we samen zorgen voor elkaar!
Jezus heeft ons in Zijn leven op aarde hierin een voorbeeld gegeven. Hij liet zien wat Hij zei: Ik ben niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen (Mattheus 20:28)! Laten we Hem volgen. Dat zal God zegenen.
De fractie van de SGP/CU wil ambtenaren, college- en raadsleden deze zegen van God toewensen in het nieuwe politieke jaar.

 Klik hier voor de algemene beschouwingen in PDF